خاطره ها را قيچی می کنم.

هيچ می ماند و تو

که هرگز از ذهن من چيده نمی شوی

زشت يا زيبا

خوب يا بد

تو هستی و تيغه های قيچی

که تو را صدا می زنند

خاطره ها چيده می شوند

و تو چيده نمی شوی

تو هيچ وقت از ذهن من چيده نمی شوی.

برگزيده از کتاب شعر "تو/ بدون ضمير مالکيت"، آتوسا ملکی