۱۳۸۱ مرداد ۱, سه‌شنبه

اين شعر خوشگل رو فراموش کرده بودم که ديشب بگذارم ! و باز هم شاملو :

با من رازی بود
که به کو گفتم
با من رازی بود
که به چاه گفتم
تو راه دراز
به اسب سيا گفتم
بيکس و تنها
به سنگای را گفتم

با راز کهنه
از راه رسيدم
حرفی نروندم
حرفی نروندی
اشکی فشوندم
اشکی فشوندی
لبامو بستم
از چشام خوندی


به نظر شما ثقيل ترين و ادبی ترين واژه تو شعر بالا کدومه؟فکر کنم يه بچه سه چهارساله هم بتونه اين شعر رو راحت درک کنه!
قابل توجه کسايی که زیر فشار ادبيات و واژه های ثقيل شهيد می شند تا بتونند يه متنی بلغور کنند که مثلا از نظر ادبی غنی باشه !