۱۳۸۰ بهمن ۲۲, دوشنبه

"نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد.

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت.

ولی آنقدر مشتاقم که از خاک گلويم سوتکی سازد ،گلويم سوتکی باشد به دست طفلی گستاخ و بازيگوش

و او يکريز و پی در پی ،دم گرم خودش را در گلويم سخت بفشارد

و خواب خفتگانِ خفته را آشفته سازد.

بدينسان بشکند دائم سکوت مرگبارم را."

اين همون قطعه وصيت معروف دکتر شريعتی که چند روز پيش ، هيس تو بلاگش اين قطعه رو آورده بود و اظهار ياس کرده بود که نميشه اون سوتک بود!