"آخه مگه ممکنه خدا موجودی رو خلق کنه که رفتارهای اون مخلوق براش قابل پيش بينی نباشه؟!"
قابل توجه آدمهای هوشمندی (!) که با ذکر اين تناقض سعی می کنند به اين نتيجه برسند که انسان از ديد خالق خود کاملا قابل پيش بينی و قطعی است.
اگه واقعا هضم کردن اين تناقض براتون انقدر سخته، بهتون پشنهاد می کنم که با تناقض های ساده تری به شرح زير شروع کنيد :
"من يه روزی اين وبلاگ رو درست کردم. با اراده و اختيار کامل خودم. خب؟!
به ظاهر در هر لحظه می تونم در اين وبلاگ رو تخته کنم. با اراده و اختيار کامل خودم. خب؟!
ولی تاريخ مرگ اين وبلاگ برام کاملا نامشخص و مبهمه. درست به اندازه تاريخ مرگ خودم. خب؟!"