فکر کنم يه عذرخواهی اسيدی به اونهايی که اين مدت ميومدند اينجا و نوشته جديدی نمی ديدند، بدهکارم. واقعا امکانش نبود که اينجا بنويسم. در عوض تا يه مدت ديگه اين دفتر زود به زود سياه می شه!

انگار اين نمودار زندگی من با همه غيرخطی بودن هاش گاهی اوقات از الگوهای ويژه ای پيروی می کنه و اين الگوی دو شقه ای پايينی يکی از اونهاست :

1 - دوره ای که سرم با روزمرگيها به کلی گرمه و متاسفانه يا خوشبختانه زياد به خودم فکر نمی کنم.

2 - دوره ای که سرم يه خورده خلوت تر می شه و متاسفانه يا خوشبختانه مجبورم ساعتهای بيشتری رو با خودم بگذرونم که نتيجتا...چه بگويم ؟!

و جالب اينجاست که هميشه واسه تموم شدن هر کدوم از اينها له له می زنم. حالا تا مدتی تو فاز 2 سير می کنيم ببينيم چی میشه!