۱۳۸۲ اسفند ۱, جمعه

1 اسفند مرگ رسمي جمهوريت و آغاز استبداد مطلق فقيه

نه ، من هرگز نمی نالم . قرنها ناليدن بس است. می خواهم فرياد کنم. اگر نتوانستم ، سکوت می کنم. خاموش مردن بهتر از ناليدن است. ناليدن فرزندان ماکياولی پير را مغرور می کند.
سکوت نوميد و غمرنگ مغرب آرام و سنگين پيش می آيد و مرا همچون «سايه ی آواره ای در اين کوير» ، در خود محو می کند و آفرينش باز در اقيانوسی از شب غرق می شود و شب چنان بر عالم می نشيند که گويی هيچگاه برنخواهد خواست.
(هبوط در کوير ، قسمت معبد ، صفحات 495 و 497 )

--------------------------------------------------------------
به جای آنکه به تاريکی لعنت بفرستيد ، يک شمع روشن کنيد. (کنفوسيوس)